Biharko arkitektura: errealitate jasangarri baterantz

Espazioak sortzea pertsonen zerbitzura egiten den ekintza bat da. Espazio horiek sortzen duten erosotasuna soziala, termikoa, hidrikoa, bisuala, akustikoa, ekonomikoa, irisgarria, inklusiboa eta abar da. Hala ere, arkitektura garaikidea jada ez da gai espazio horiek baliabideen gehiegizko kontsumorik, makinen bidezko klimaren kontrol faltsurik eta energia merkearen kontsumorik gabe sortzeko; asfaltozko eta automobilera bideratutako hirigintzan murgilduta dago.

Gaur egun erosotasunezko guneak sortzeko, arkitektoak deserosotasunaren, ezjakintasunaren, esplorazioaren eta kontrakorrontearen esparruan sartu behar du.

Gaurko eta etorkizuneko arkitekturak ezin du orainaldiko arkitektura izan. Gure planetan funtsezko aldaketa gehiegi daude; ez da posible iraganak bakarrik ematea etorkizunerako erantzunak. Beste material, tamaina, harreman, muga, eskakizun eta behar batzuk behar ditugu.

Arkitekturak hainbat erronkari eman behar die erantzuna: deskarbonizazioa, biodibertsitatea berreskuratzea, etxebizitza duina eskuratzea, tokiko enplegua eta berrikuntza, ur gezaren kudeaketa, pobrezia, berdintasuna, ozeanoen osasuna eta beste larrialdi global batzuk.

Arkitekturak ezin du konfiantza izan edozein lekutarako baliagarriak diren ereduen estandarizazioan. Arkitekturak gizarte-erantzukizuna lehenetsi behar du finantza-eskakizunen gainetik.

GBCEk 15 urte baino gehiago daramatza sektoreari tresnak ematen arkitektura jasangarriagoa izan dadin. Erakunde askorekin aritzen da elkarlanean koherentzia eta sen ona sortzeko araudi berrien garapenean, baita neurtzeko modu berriak, finantza-produktu berriak, ezagutza akademiko gehiago eta lurraldearen, hiriaren, eraikinaren eta materialen eskalen arteko zeharkakotasun handiagoa sortzeko ere. Eragile guztiei laguntzeko moduak bilatzen dira, bakoitza bere abiaduran: diseinatzeko, neurtzeko, ziurtatzeko tresnak, eta Europako eta eskualdeko proiektuak, ezagutza elkarrekin sortzea eta garatzea erraztuta.

Erronka globalei erantzuna ematea da helburua, gizarte erresiliente bat sortzea eta gure giza garapen-mailari eustea (osasuna, hezkuntza, berdintasuna, inklusibitatea…), baina ingurumen-mailan birsortzeko gaitasuna izanda.